Kurmes Dernegi Resmi Web Sitesi

Yeni Resimler-Bale'nin Ardından

Bale'yi(İsmail Aslaner) kaybettikten sonra cenazesiyle birlikte köye giden akrabaları orada bir kaç resim çekerek bizlerle paylaştılar.Bu resimlerin bir bölümünü sanırsam Gönül Durmuş çekmiş ve Fatma İmak'ta sitemize yolladı,kendilerine teşekkür ediyoruz.Köylülerimizin ellerindeki resim ve yazıları bizlerle paylaşması sitemizin içeriği açısında oldukça önemlidir.Bale vefat ettikten sonra Sayın Bahattin İlltümür ve Haydar Uç ona dair hatıralarını yazdılar ve bunu sitemizle paylaştılar,bu aslında iyi bir adımdı gidenin ardında kalanlar için gidene dair hatıraları canlı tutma ve belkide bilinmeyen tanınmayan yönlerinin tanınmasınada yardımcı olma adına bu anlatımların öneminin bilinmesinde yarar vardır.

Yeni Resimler İçin Tıklayınız

Ölüm çaresiz bir ayrılıktır,geriye dönüşü olmayan ve yıllar sonra unutulmak üzere gidilen sonsuz bir yolculuktur. Hayata dair ne yapıldıysa o kısacık zaman dilimi içerisinde yapılan ve yaşanılandır.Ötesi yoktur, bizler şöyle resimlere baktığımızda Bale ve onun  yaşıtında kaç kişinin bu yolculuğa çıktığını ve bir dahada dönmemek üzere bizleri terkettiklerini görebiliyoruz,belkide hala yaşamını sürdürmekte olan yaşıtları ve arkadaşalarıda bu yolculuğun telaşı içerisindeler,evet onlar bu telaşı yaşarken dahada önemlisi bizlerde kaybolup giden değerlerin telaşını yaşamakta hayıflanmaktayız.Bu anlamda bu kuşaklara değer verelim ve onların taşıdığı hazineleri beraberlerinde götürmelerine izin vermeyelim,konuşalım konuşturalım,hayata ve bizlere dair ne biliyorlarsa onlardan koparıp alalım, ama herşeyden öncede kıymetlerini bilelim.

Bu vesileyle Bale'yi burada tekrar anarken tam 10 yıl önce kaybettiğim babam İmam Gürbüz'ü ve diğer köylülerimizi de saygıyla anıyorum. 2000 senesinin nisan ayında babamı yitirdiğimde onun adına çok üzülmüştüm, yıllarca tıpkı diğer köylülerimiz gibi oda çobanlıktan buralara gelmiş çalışmıştı. hele çalıştığı fabrikayı ve yerini görünce bu üzüntüm dahada artmıştı.Sizlerle o dönemde yazdığım bir şiirin bir kaç bölümünü pasylaşmak istedim,

 

Son bir öpücükmüş meğer

Yanağıma kondurduğun

Son bir öpücükmüş meğer

Ellerine kondurup

Başıma koyduğum

Ve son yolculuğunaymış meğer

Stuttgart'ta seni uğurlamışlığım

Gidişin o gidişti

Kanatları kırılası uçağa binişin o binişti

 

 

Bunca yıl çalışmıştın

Neydi kazancın sevgili babacığım

Gurbetin kahrını bağrında tuta tuta

Bir fabrikanın bodrum katında

Şeker tozu yuta yuta

Kaldırdığın binlerce ton çuvaldan

Başağrılarından,çektiğin bunca hasretten

Sana geriye ne kalmıştı ki

 

 

Reitmehring’te vardiyalar sensiz

Wasserburg’ta sular sensiz akıyor

Ve fabrikan hala toz dağıtmaya devam ediyor

Yıllarca bu mahzende

Ne diye durdun ?

Biz seninle memlekette

Lor peynir de yerdik

Ne diye kendini bitirdin

Bitirdin de kimselere belli etmedin

 

 

Insan yaşlandıkca anlıyor emeğin kıymetini

Ahh sevgili babacığım ahh

Artık telefonumda sesini duymuyorum

Kapımda seni beklemiyorum

Yüreğime acı veriyor

Ölüm çok erkendi senin için

Çok çok erken

 

 

Oysa sen

Durmalara hiç alışmamıştın ki

İnsan sevdiklerini hep araya durur

kaybolup gitmelerini hazmedemez

Yüreğimin bir köşesinde öylesine kalıyor dinliyorsun beni

Sesin hala kulaklarımda saklı ..............

………………………………………………

 

Ali Haydar Gürbüz