Vî berî çend rojan(25.02.2010) jîyana xwe hundekir,paş 95 salan gêşt dilovanîya xwe.Di dîroka Tirkîye de mirovekî bi navdar, şexsîyetêkî ku li cîhane navê xwe bi deng bû.Ev xadane pirrzimanî,ziman ê Elmanî, fransî, Inglizî,Erebî,Ibranî,Tirkî, û gora bîstinan ferî Kurdî jî bû.Gava navê vî dihat binavkirin „Doğramacı“ min ji xwe xwera digot ev kê kerîkerî dibire! Evê bi kîjan rêbaze ke perçe perçe bike.Loma wateya „Doğramacı“ bi Kurdî tê Perçevan, tîkevan ê ku diqelişîne!... Yan ji kesên karên daristanî merengozin.

Bi navê ol û zanistîye  netew û çandên van rast gotin „ên din“ hatine tunekirin,xizankirin û ev dewlemendîye bêhempa mîna çanda dîroka xwe anîne hesibandin.

Însan yan jî mirov nikare di destpêk de sedem ê bişaftin(Asîmîle) û  xwebişaftin(otoasîmîle) dernêxe hole.Ev gelêk merc û sedemên van hene, ev hîn jî derneketîye der,li ser bi rêbazekî realîte nehatîye rawestin.

Yek ji van sedeman Bawerî ye.Bi dîtina min piranîye hemwelatên Kurd li ser bawerîya tunebûna xwe û zimane xwe ne.Pêwîste ev bawerîya bêxêr biguhere gel him bixwe xwe,him jî bi zimanê xwe bawer bike.Ev psîkolojîya ku xwe bi xwe biçûk dîtin ji ber ku ziman bi rîyekî fermî ne qebûlkirin, li ser xwe biavêjin,li xwe şerm nekin.

Di nav naskar û gundîye me de kesên bi vî rengî pirr mezinin.Car caran ez raste neheqîyan dibim ku, çima ez debaşkarî (Bölücülük) dikim ji ber ku ez li Malpêr a me bi zimana dê û bav ên me,yanî bi Kurdî dinivîsinim.Dibên beri ji darê xwe kelem Mêşe ketîye û gotîye va dar çima qert û qebe ye ! Ev tê vî watê ku ev zimanê ku ji destpêka bi hezar salan hatîye bi kar anîn,hîn jî tê anîn mîna xwevn,zimanekî biyani dihesibînin.Ev jî bi fêr û zanabûna mirov de girêdayî ye.Mixabin car caran ez difikirim,hewc ê tekoşîn bi ên çanddagirkeranda nemaye,ên navberên me têra me dike! Loma min got di serîda bawerî şerte.

Ên din di du hew de Perwerdehî, Aborî/bazirganî, Dîplomasî ye.

Lê mirov dikare bêje,pergal yan jî sîstem  van bi kar bîne,ji ber ku hemû îmkan û derfet  bi dest xistîye.Îroj bi salane li heremen Kurdan ev polîtîkaya zirav şera spî hatîye şopandin hîn  jî berdewame.

Di beşa otoasîmilasyone de li rojhilata navîn de  tu welatekî evqas bi pêşketin bi dest ne xist.Nêz 20 mîlyon Kurd ji sedî 90 ji zimana xwe,ji axa xwe,ji kesatîya xwe bi dûr ket.

Ev li her perçe ket bin bandora çanda ku lê dijîn.Lê sedemen van bûyeran disa em bixwe xwe ne.

Li cîhane mînakên vîsa zêde ne ku, bûne dijmina çand û zimana xwe ev binax kirine di dûra ketine bin xebata bi pêşxistina zimana desthilatdar.

Yaşar Kemal nivîskarekî Tirk ku bi xwe Kurde,romane vî navnetewî qala çanda Tirk dike û dinasîne.

Zîya Gökalp ku bi xwe Kurd, bûye nijadperesta Tirk.

Ev sitranbêj ên bideng û nav li Tirkîye ku Kurdin di bin navê mûzîga gelerî de  mûzîga Kurdan di dizînin dikin sitranên Tirkî.

M.akîf Ersoy Ji hûn dizanin sirûda Tirk nivisîye.

Eger Kurdekî Hewlêrî bûye pêşenge perwerde yê  endame zimanpêşeng,û Zaningehek li axa dayikbûyîne vebike,û li vî Zaningehê bi zimanekî ne dîyarî v“ı dewerê ye, hewce mirov li ser  pirr bifikire.