Demografi oyunları: Bölerek bağlama
Kürt coğrafyasında kaybeden en önemli güç Kemalizm’dir. Gerek Kürtlerin, gerekse Türklerin, Azerilerin, Arapların veya başka halkların kitlesel anlamda Kemalizm’e hiçbir itibarları kalmadı. Bu eksene dayalı radikal sol anlayış da, CHP veya mevcut sosyal demokrat söylem ve yapılanma da iflas etti. Örneğin Dersim ve Kemal Kılıçdaroğlu faktörü de geçen seçimde son kez etkili oldular. Bunun yerini Kürtçe’nin Zazaca lehçesini politize etmeye çalışarak devlete şirin gözükmeye, uzlaşmaya çalışanlar ile Fethullah Gülen’den yana olmaya başlayan kesimler yer yer yükselişe geçecek gibi. Buradaki üniversite olsun, batı bölgelerindeki bazı Alevi örgütlenme biçimleri olsun devletle uzlaşmaya çalışırken, artık karşılarında Kemalist güçler yerine Fethullah Gülen ve Erdoğan’ı göreceklerdir. Bununla uzlaşmanın en iyi yolu Kürtlük yerine “Zazacılığı” bir etnisite gibi gösterip uzlaşma ve Aleviliği de İslam’ın bir mezhebi gibi tanıtmak olacaktır.
Bu anlayışı, Varto’dan Erzincan’a Sivas’a, Malatya’ya, Elazığ’a değin yayarak Kürtler arasında bir kırılma yaratma çabası var. CHP içinde Hüseyin Aygün de bu rolü oynuyor. Ama Gülen medyasına yakın duruyor. Nitekim Zaman gazetesinde röportajları da oldu. Yine ABD’de bulunduğu ve Gülen ile görüştüğüne dair iddialar var.
Dedelere yönelik kadro girişimleri, onları maaşa bağlamanın asıl hedefi de Kürtler arasında Sünni-Alevi ve Zaza-Kurmanc çelişkisi yaratmaktır.
Tarihi direniş bölgesi olan Koçgiri-Dersim hattına yönelik bu çabaların çok yayılma zemini yok. Demografik şartlarda buna müsaade etmiyor, tarihsel dilsel ve dinsel özgünlükler de ayrışmayı getirecek kadar derin değildir. Ama bununla avunacak marjinal bir kesimin olacağı aşina. Çünkü Kürt sorunu devam ettiği sürece devlet bir takım şeyleri kaşımak isteyecek ve farklılıkları abartarak masaya getirecektir.
Yine Kars, Iğdır, Van, Erzurum, Bingöl gibi serhat şehirlerinde Azerileri, Dadaşları ve öteki farklı etnik grupları, Siirt, Mardin gibi Arapların bulunduğu bölgelerde Kürt karşıtlığı üzerinden milliyetçi cepheye çekme eğilimleri zaten vardı ve giderek de artıyor. AKP’nin önemli bir oy potansiyeli de bu kesimlerden geliyor. Yani AKP’nin bölgedeki oy potansiyelinin tümü Kürtleri kapsamıyor.
Ayrıca bu kümelenmeye tepki gösteren Kürtler de BDP’ye yönelmektedir. Bu her zaman için devletin istediği gibi gitmiyor.
Aşiret merkezli siyasal örgütlenme trendi de eskisi gibi güçlü değil. Kentleşme, göç, eğitim, siyasal eğilimlerin farklılaşması aşiret olgusunu eliminize ediyor. Son dayanak ortak çıkar ve kazanç alanı koruculuk ve ihale mekanizması idi. Ama bu da artık belirleyici olmaktan çıkıyor. Yani satranç tahtasında elimine olmuş taşlar.
Ehmed Pelda
Kaynak: Özgür Gündem
