İran’da binlerce yıl öncesine ait mağaralar, zorlu kış aylarında köylülere ve hayvanlarına barınma olanağı sağlıyor.
Em ‘ewul pezan nas bikin, sê çeşît rengê pez hene; pezê sor, spî û reş. Xûyê bizinê bi rik û har e, mih jî sernerm û mûlayim e.
Biletler için: 
Sesi ve müziği ile ünü Amerika’ya varan Kürt sanatçı Aynur Doğan, bir süredir yaşadığı Avrupa’dan dünyaya açılma projeleri üzerine çalışıyor. Aynur Doğan, uluslararası alanda prestijli müzik şirketleri ile yeni projeleri üzerinde çalışırken, Amerika’nın Boston kentindeki Berklee Müzik Okulu tarafından kısa bir süre önce kendisine verilen “Akdeniz Müziğinin Divası” ödülü ile müzik kariyerinde yeni bir sayfa açmaya hazırlanıyor.
Yönetmenliğini yaptığım film ‘He Bu Tune Bu’ (Bir Varmış Bir Yokmuş) festivalinizde değerli bir ödüle layık görülmüştür. Bir sinemacı için tatbiki ödüllendirilmek gurur verici ve teşvik edici bir olaydır. Ancak üzülerek belirtiyorum ki bu ödülü kabul edemeyeceğim. Hepinizin bildiği gibi geçen yıl Avrupa’nın göbeğinde, Paris’te, şehrin ortasında üç siyasetçi Kürt kadını güpegündüz vahşi bir şekilde katledildiler. Dünyanın en güvenli bölgesi olarak bilinen Avrupa maalesef bu üç devrimci kadına mezar oldu. Bu katliamın üzerinden uzun vakit geçmesine rağmen Avrupa hükümetleri ve yargı kurumları maalesef yeterli bir duyarlılık gösterip olayı hala aydınlatmadılar. Avrupa ve özellikle Fransız hükümetinin bu sessizliği ve duyarsızlığı Fransız istihbaratının ve dolayısıyla hükümetinin bu olayın üstünü örtmeye çalıştığı izlenimi vermektedir. Bu olay ile birlikte, Kürtler ve ezilen diğer halklar açısından, Avrupa’nın demokratik, adil ve hümanist değerleri anlam yitimine uğramıştır. Avrupa’nın aydınları, sanatçıları, siyasetçileri bu olaya karşı yeterince ses çıkarmayarak üzerlerine düşen sorumluluklardan kaçınmışlardır. 
Hasan Coşar‘la, çıkardığı ilk kitabı ’’Tarihte ve Günümüzde Kadın’’ üzerine bir söyleşi yaparak, siz değerli okuyucularımızın ilgisine sunuyoruz.
Şavakların masalsı yolculuğu
.jpg)
Mezopotamya Sinema Kollektifi’nden, Ax (Toprak), Fotoğraf, Dur( Uzak), Bahoz(Fırtına) filmlerinin yönetmeni Kazım Öz’ün Dersim yaylalarında göçebe yaşayan Şavak aşiretinin doğal yaşam biçimlerini anlatan ikinci uzun metraj belgesel filmi; “Son Mevsim: Şavaklar”ın DVD’si çıktı.
Fransız ARTE televizyonunun ve Jan Vrijman Fonu’nun katkılarıyla gerçekleştirilen ve çekimleri bir yıl süren Son Mevsim: Şavaklar, Dersim bölgesinde yaşayan göçebe Şavak topluluğunun yok olmaya yüz tutmuş yaşam tarzlarını belgeliyor. Film daha önce 28. Uluslararası İstanbul film festivali, Trento Film Festivali, Paris Cinema International Film Festival (Fransa), Mannheim - Heidelberg uluslararası Film Festivali (Jüri özel ödülü) -2009, uluslararası Ankara film fesivali (En iyi 3. Belgesel film) - 2010 gibi birçok önemli festivale katılmış ve prestijli ödüllere layık görülmüştü. 2010’da sinemalarda gösterilen ve Dersim dağlarının ve yaylarının el deymemiş doğasına yer veren filmde yönetmen Kazım Öz, hayvancılıkla geçimlerini sağlayan Şavaklılar ile birlikte bahar yağmurları altında yola koyuluyor. Dağların serin zirvelerinde son bulan bu çetin yolculuk yazın en sıcak günlerinin yaylada yoğun bir çalışmayla geçirilmesinin ardından sonbaharda tekrar başlıyor. Kervan, bu kez köye dönmek üzere yola çıkıyor. Sürülerle haftalar alan yolculuk bittiğinde Şavaklılar köylerine varıyor ve döngü yeniden başlıyor. İnsana, doğaya, ve emeğe dair cümlesini yaratıcı ve estetik bir dille söyleyen Kazım Öz, Son Mevsim:Şavaklar’la izleyiciyi de daha önce hiç çıkmadıkları türden bir yolculuğa davet ediyor. Masalla başlayıp masalla biten bu mistik yolculuk, Şavaklar’ın zengin kültürel dünyasına ve zorlu yaşam koşullarına doksan dakikalık destansı filmle tanıklık ediyor. Yönetmen, Son Mevsim: Şavaklar filmiyle göçebe Kürtlerin doğal yaşam biçimleri, masallarını, ağıtlarını, şiirlerini ve türkülerini kamerasıyla şiirsel bir anlatıma dönüştürerek izleyiciye sunuyor. Şavaklar filmi bunların yanısıra insanoğlunun doğayla ilişkisini ve doğayı kullanma biçimini yeniden ele alırken doğal yaşam koşullarının tükenmekte olduğunu ve göçebe hayatın bitmeğe yüz tuttuğunu gözler önüne seriyor. KÜLTÜR SERVİSİ
Yolculuk zirvelerde son buluyor